Afgelopen week heb ik gebruikt om onder andere met drie mensen te sparren over regiobanden.
Dinsdagochtend 19 maart had ik met architect en theoloog Willem Jan afgesproken. Hij is een scherp waarnemer en kan zich goed verplaatsen in de kijk van de stedenbouwkundige. Ik merkte dat hij meer naar de abstracties keek. Zo merkte hij op dat de factor tijd ook nog kon worden meegenomen in de kaart, door de stippen waar men langer verbleef groter te maken. Verder vergeleek hij de structuur zoals ik ‘m nu heb (zie kaartje 1) met schuim en tekende vervolgens een schuimpatroon waar eveneens de cirkels over elkaar heen vielen, waar de verschillende levens elkaar kruisten.
Woensdagavond 20 maart sprak ik met landschapsarchitect Koos. Hij had serieus naar regiobanden gekeken en had zelfs nagedacht over vijf personen die hij kende uit de regio Amsterdam. Die liet ik voor nu even liggen.
Hij gaf aan dat het idee van een zachte kaart van regio Amsterdam hem juist interesseerde en noemde daarbij dingen als: Wat geeft je leven zin? Hoe overleef je, beleef je plezier? Waar hoor je bij, wat bepaalt je identiteit? Waar haal je je gevoel van eigenwaarde vandaan? Grote vragen, die je vast niet allemaal in beeld kan brengen. Wel weet ik dat relaties een groot deel van je bestaan zijn. Dat is iets wat ik met het idee van schakelen goed in beeld kan brengen. Verder word ik met dit soort vragen erin bevestigd dat het toch een goed idee is om een specifieke groep dieper uit te lichten, ipv alleen maar zwakke banden te laten zien om daarmee vooral diversiteit te laten zien om de diversiteit. Maar zoals aangegeven; ik ga beiden in beeld proberen te brengen.
Vrijdag 22 maart sprak ik Linda. Linda en ik hebben samengewerkt tijdens haar promotieonderzoek in Mozambique (2006) en ik heb parallel aan haar antropologisch onderzoek in A’dam Noord de serie Buurtbanden A’dam Noord (2016-2018) gemaakt. Ze gaf onder andere aan dat het nog interessant zou kunnen zijn om een heel andere scene te fotograferen. Daarbij vond ze de Albert Cuyp markt een interessant uitgangspunt omdat dit vanouds de centrale plek in een stad is waar men samenkomt. Ze suggereerde bijvoorbeeld een Pakistaanse marktkoopman om vervolgens te kijken hoe hij de regio gebruikt. Een goed idee, juist omdat het hetzelfde uitgangspunt kan hebben, maar vervolgens een compleet andere serie kan opleveren die ongetwijfeld ook ergens wel weer gelinkt kan worden aan de wereld van Dick en Rietje. Toch zet ik dit idee voorlopig even in de ‘hold’, omdat alleen al het maken van de serie van Dick en Rietje een hoop werk wordt, zeker wanneer ik ook de ‘zwakke banden’ er bij wil trekken.
Linda gaf ook aan te letten op de economische banden. Daarom was het contact met Gitta (markt/noten), die weer een productiecentrum in de regio heeft, goed voor het onderzoek. Verder zou het mooi zijn via de zwakke banden in heel andere werelden terecht te komen.
Het spreken van deze verschillende mensen afgelopen week helpt me om meer scherpte te krijgen in wat ik wil en kan. Ik wil de komende tijd gebruiken om concrete stappen te zetten om de eerste foto’s te maken. Ik heb het idee dat het praktisch doen me ook verder zal brengen in de opzet van de serie.