Voor dit onderzoek heb ik mij voorgenomen om dit ‘open’ te doen. Middels deze berichten, maar ook door te sparren met collega’s. Zo had ik gisteren afgesproken met Paul. Paul en ik kennen elkaar nog van de academie in Kampen (waar ik een jaar grafisch ontwerpen deed om vervolgens in Den Haag fotografie te doen aan de KABK) en later kwamen we elkaar ook regelmatig tegen. Paul is tentoonstellingsmaker en docent. Hij is kritisch en het leek me goed hem ook regiobanden en mijn ideeën daarbij aan hem voor te leggen.
Hij gaf aan dat ik moest weten wat ik met de serie wil laten zien. Terecht en in zekere zin wordt dat ook al beschreven op deze website: Stad-Forum heeft mij benaderd om concrete verhalen, relaties, locaties en de verbanden daar tussen te laten zien. Wat aansluit bij de constatering: Amsterdam kan niet zonder zijn buren, en omgekeerd kunnen die buren niet zonder Amsterdam. De samenhang is inmens (zie pagina 5 De Groot Amsterdamse Denktank)
Toch zou ik dat nog nauwer moeten kaderen om te ontkomen aan enkel een opsomming van iemands relaties en locaties.
Zo gaf hij het voorbeeld dat je bijvoorbeeld het verschil tussen arm en rijk zou kunnen tonen, aan de hand van hoe relaties verlopen. Bijvoorbeeld doordat deze altijd maar twee schakels van elkaar verwijderd zijn.
Een andere optie zou juist kunnen zijn om te zien hoe mensen in hun eigen bubble kunnen leven in een metropool als Amsterdam.
Die avond trof ik Victorien en vertelde haar ook over mijn plannen. Vandaag kreeg ik een berichtje van haar met een link naar een tv-programma van AT5 van 19 januari met de vraag: Amsterdam groeit als kool, maar waar ligt de grens van de stad? Daarin komt Theo Baart aan het woord, waarvan ik al wist dat hij met dezelfde thematiek bezig is. In de uitzending constateert Baart, evenals de opstellers van het De Groot Amsterdamse Denktank, dat Amsterdam begint bij Zandvoort en eindigt bij Lelystad, zo ook de zuidelijke en noordelijke grenzen veel verder liggen dan de gemeentegrenzen. Baart constateert dat de stad zich meestal het hardst ontwikkeld aan de randen van de stad.
Als voorbeeld komt Weesp naar voren. Fotograaf Theo Baart is in zeker opzicht een voorbeeld voor mij. Vijftien jaar geleden heb ik hem eens opgezocht toen hij nog in de Bijlmer woonde en ik bezig was met een project over Generatiewonen. Zijn projectmatige en beschouwende manier van werken spraken en spreken mij aan. Inmiddels weet ik dat in mijn fotografie relaties en mensen een grotere rol spelen, hoewel ik steeds meer oog krijg voor de ruimtelijke aspecten. Daarom is het denk ik ook goed om mijn focus te richten op netwerken van relaties in Groot-Amsterdam.
